Op 11 februari 2024 is onze gewaardeerde (oud)dorpsgenoot Aan Westra op 92-jarige leeftijd overleden. In de reeks van Fan fan Ferwert & Hegebeintum is de heer Westra in juli 2020 als eerste geïnterviewd. Als eerbetoon plaatsen wij nogmaals dit gesprek.
Aan begint zijn verhaal door te vertellen dat hij een zoon is van een “heit en mem” uit Oentsjerk, de Trynwalden; geboren in 1931.
Mijn vader was schilder. Na de lagere school heb ik vijf jaar de middelbare school doorlopen. In 1951 ben ik twee jaar in militaire dienst geweest. Ik volgde daar een officiersopleiding. Toen had ik al drie jaar verkering met Tine, met wie ik nu – na 72 jaar - nog altijd samen ben. Aan begint zijn verhaal door te vertellen dat hij een zoon is van een “heit en mem” uit Oentsjerk, de Trynwalden; geboren in 1931.
Ik kan mij nog herinneren dat ik “as lyts jonkje” achterop zat bij “mem” tijdens een fietstochtje en zij aan spelende kinderen de weg vroeg. “U bent bij Hegebeintum, mevrouw”; was het antwoord. Wie had ooit kunnen denken dat Beintum later zo’n vertrouwd gebied voor mij zou worden.
Wat is uw verbinding met Ferwert en Hegebeintum? Hoe bent u in Ferwert terecht gekomen?
Zoals gezegd was mijn vader schilder en een goede klant én kennis van Klaas Koopmans, directeur van de verffabriek. Op een goede dag in 1953 was Koopmans bij ons thuis en vroeg of ik geen belangstelling had om in zijn verffabriek te komen werken. Ik had natuurlijk scheikunde en natuurkunde geleerd aan de HBS-B. Ik had niet veel zin in doorleren, zodoende ben ik als verfmaker aan de slag gegaan bij Koopmans. Het kantoor was destijds o.a. gevestigd in het pand aan de Buorren waar tot voor kort dominee Korteweg woonde. De fabriek zat destijds waar je nu bij Jellema Fietsen door de steeg kunt. Met het groeien van de verffabriek, nam ook het aantal panden dat Koopmans in zijn bezit had op die streek toe. In 1975 werd (bijna) alles daar gesloopt en nam Koopmans zijn intrek in de nieuwe fabriek aan de Hegebeintumerweg, waar nu het bouwbedrijf van Yde en Anneke Kamma is gevestigd.
Wat zijn uw beweegredenen om in Ferwert of Hegebeintum te wonen en/of te werken (te hebben gewerkt)?
In de tijd dat ik ging werken waren auto’s geen gemeengoed. Ik ging elke zaterdagmiddag op de fiets naar huis in Oentsjerk bij mijn ouders én elke woensdagavond fietste ik naar huis vanwege de accordeonclub in de Walden. Ik was in de kost bij “Frou Koning” – de weduwe van de eerdere smid – op de Lytse Buorren; het pand waar nu Neeltje en Tjitske Tilma wonen. Een geweldig mooie tijd. Er waren meer jongens in de kost; de boekhouder van het Gemeentelijk Elektriciteitsbedrijf en “lytse Biense van de KI”.
Destijds was het heel gewoon dat je als huishouding ging wonen daar waar de man zijn werk had want vrouwen werkten niet buitenshuis. Zo geschiedde; ik trouwde in 1957 met Tine en wij gingen wonen in Ferwert. We lieten onze woning aan de Foswerterstrjitte 40 (toen 24) bouwen - ik was inmiddels opgeklommen tot assistent-bedrijfsleider bij Koopmans Verffabriek - en daar wonen we nu nog steeds naar tevredenheid. We kregen een jongen (Koos) en een meisje (Janneke)
Waarom bent u Fan fan Ferwert en Hegebeintum? Wat vindt u mooi aan Ferwert en Hegebeintum?
Van een dorp houd je niet van vandaag op morgen, begint Aan. Je begint te vergelijken met de wereld waar je vandaan komt en dat valt in het begin altijd uit in het voordeel van je geboorteplaats. Als dat mooi is geweest, is er niets beter op de wereld. Ferwert moest toen voor mij nog een plekje verdienen. Het moest “stadig” wennen, maar als je jezelf redelijk geeft, dan krijg je dat ook wel terug.
Aan roemt de familiebedrijven in en rondom Ferwert en alle andere bedrijven die werk bieden aan vele tientallen dorpsgenoten. Zij zetten Ferwert en Hegebeintum op de kaart. Eén voorbeeld; “de wedergeboorte” van Johan Cruijff door “onze” Hans Jouta; MADE IN FERWERT!
Wat hebben wij in de nog maar kort achter ons liggende jaren altijd maar weer de naam van ons dorp (toen nog met een –d) de wereld in gestrooid op al die honderdduizenden verfbussen; KOOPMANS FERWERD.
Ook in het verre verleden wisten ze hier van wanten en maakten ze ons dorp tot een regionaal middelpunt. Dit is nu nog te zien aan de mooie en robuuste St. Martinuskerk, het Vrijhof en de statige huizen hier en daar aan de Hoofdstraat, waar al die oude ambachten werden uitgeoefend, zo treffend beschreven en getoond door Johannes van Dijk en Piet Nauta.
Dan hebben we nog Hegebeintum als sierraad van een dorp met de hoogste terp van Nederland, zijn kerk en infocentrum aan de ene kanten en aan de andere kant ons Werelderfgoed “it Waad”. Heel veel dingen om trots op te zijn.
Hoe zet u zich in voor Ferwert en Hegebeintum. Op welke manier bent u betrokken bij Ferwert en Hegebeintum?
Vanwege mijn leeftijd zijn de actieve taken wat naar de achtergrond geschoven, maar ik ben nog altijd zeer geïnteresseerd in het wel en wee van het dorp. Daar waar mogelijk draag ik mijn steentje dan ook graag bij, zoals voor dit vraaggesprek. In mijn actieve jaren was ik voorzitter van “Het Nut” , “De Laatste Eer” en was ik lid van de sportcommissie. Ook de muziek heeft mij veel “kunde” opgeleverd. Mijn accordeon was in de beginjaren dat ik in Ferwert woonde een instrument van verstrooïing en vertier. Ik heb daar veel voordeel van gehad om er tussen te komen.
Wat is een mooie herinnering aan Ferwert en Hegebeintum?
Tja zegt Aan dan zit ik toch wel te denken aan projecten zoals de Warme Winternacht die op poten zijn gezet, en vooral – zijn ogen beginnen te glinsteren - aan de wandeltochten die we in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw organiseerden als sportcommissie voor de lagere scholen op Koninginnedag. Geweldig was dat; met Schelte van der Meij, Koos Boorsma, Sjoerd Damstra en Tsjipke Zijlstra. Met bussen werden de kinderen uit de gehele gemeente opgehaald – wel duizend deelnemers waren er – en dan wandelen op Ameland. We noemden het toen (ook al) de Waddenwandeltocht. Met de opbrengst is destijds de eerste “box” op het oude sportveld neergezet. Die doet nu nog steeds dienst als opslagruimte voor de kaatsvereniging.
Wat zou u graag anders zien aan Ferwert en Hegebeintum?
Ik ben best tevreden over hoe het hier reilt en zeilt. We zijn met elkaar al een heel eind op de goede weg. Voorheen was de verdeeldheid tussen diverse overtuigingen een rem op een gezonde dorpsontwikkeling. Dat is een heel stuk beter geworden, maar kan mogelijk nog beter. Als wij alles wat op ons afkomt (ontvolking, klimaat etc) willen weerstaan dan zullen we met elkaar de schouders eronder moeten zetten, op alle gebied.
Hoe ziet u de toekomst van Ferwert en Hegebeintum?
Wie ben ik om in de toekomst te kijken? In deze Corona-tijd is het al ondoenlijk om dat voor een paar weken te doen. Laten we het maar houden op; “it wie sa’t it wie, it is sa’t it is en it komt sa’t it komt!’.
Wat wilt u nog meegeven aan de lezers van FOL?
Het is allemaal zo betrekkelijk, want als Klaas Koopmans 67 jaar geleden niet had gevraagd of ik bij hem in Ferwert zou willen werken…………..
Beste Aan, bedankt voor je medewerking. Binnenkort verschijnt op Ferwert Online een vraaggesprek met een andere dorpsgenoot. Heb je tips of wil je zelf geïnterviewd worden, laat het ons weten via
